Ηλικία: 30
Άθλημα: Τρίαθλο (Κολύμπι-Ποδήλατο-Τρέξιμο)
Ομάδα: Nireas Triathlon Club
Fun Fact: Ξυπνάω το βράδυ γιατί πεινάω. Κάνω επιδρομή στο ψυγείο
3 αγαπημένα πράγματα: Φαγητό, να τερματίζω έναν αγώνα, απογευματινοί ύπνοι
ΚΑΡΜΕΝ ΜΑΧΑΙΡΙΩΤΟΥ
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΤΡΙΑΘΛΗΤΡΙΑ
ΚΑΙ ΜΑΜΑ
Γνωρίστε την αθλήτρια ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ!
Interview by Natalie Christopher
Σε ευχαριστούμε που μίλησες μαζί μας σήμερα Κάρμεν!
carmen macheriotou
Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι να σε καλωσορίζουμε ως την αθλήτρια του μήνα και ανυπομονούμε να ακούσουμε τις ιστορίες και τις συμβουλές σου :)
Νάταλη: Πες μας Κάρμεν, πώς πρωτοξεκίνησες με τον αθλητισμό;
Κάρμεν: Πάντα ήμουν πολύ αθλητική και αρκετά αναμιγμένη με τα διάφορα σπορ.
Αυτό φυσικά οφείλεται στην επιρροή του πατέρα μου. Όταν ήταν νεότερος ασχολήθηκε επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο και το βόλεϊ ενώ στη συνέχεια ξεκίνησε ποδηλασία ως χόμπι.
Όταν εγώ ήμουν 6 και η αδελφή μου 4 πηγαίναμε σε δημόσιο σχολείο. Μια μέρα στην πισίνα παίζαμε πιάνοντας ένα κέρμα από τα βαθιά. Κάποιος βλέποντας μας, πήγε και μίλησε στον πατέρα μου λέγοντας του ότι είχαμε ταλέντο στην κολύμβηση και πως θα έπρεπε να ξεκινούσαμε μαθήματα. Αυτός ο κάποιος ήταν μέλος της Καναδικής Ολυμπιακής ομάδας Κολύμβησης! Έτσι και έγινε, ξεκινήσαμε με τα μαθήματα. Ο πρώτος μου προπονητής με προπόνησε εντατικά για δέκα χρόνια. Μέχρι σήμερα τον θαυμάζω! Σε ευχαριστώ Βασίλη Σκουρίδη.
Όταν ξεκίνησα με τα μαθήματα, εμφανιζόμουν στην πισίνα και αποζητούσα την αποδοχή του προπονητή μου, ενώ η αδελφή μου απλά έπαιζε στο νερό! Ξεκίνησα αγωνιστική κολύμβηση όταν ήμουν 8 και συνέχισα μέχρι την ηλικία των 16-17.
N: Για ποια αγωνίσματα έκανες προπόνηση;
Κ: Ήμουν κολυμβήτρια μεγάλων αποστάσεων, αγωνιζόμουν στην ελεύθερη κολύμβηση 400m και 800m καθώς και στα 400m μικτής κολύμβησης (πεταλούδα, ύπτιο, πρόσθιο, ελεύθερο).
Εκείνη την εποχή τα 800m ήταν η μεγαλύτερη απόσταση για γυναίκες σε πισίνα ενώ για τους άντρες ήταν τα 1500m. Πλέον το αγώνισμα των 1500m υπάρχει και για τις γυναίκες.
Το ξέρατε;
Σήμερα, το αγώνισμα των 1500 μέτρων γυναικών, προσφέρεται μεταξύ άλλων από το Αμερικάνικο Εθνικό Πρωτάθλημα, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, το Πανειρηνικό Πρωτάθλημα Κολύμβησης και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου αλλά όχι από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
N: Οπότε έτσι ξεκίνησες το πρώτο από τα τρία αγωνίσματα του τριάθλου. Πώς ξεκίνησες και τα άλλα δύο, την ποδηλασία και το τρέξιμο;
Κ:Από πάντα ήμουν αρκετά καλή στο τρέξιμο εξαιτίας και της ενασχόλησης μου με το κολύμπι όπου απέκτησα πολύ μεγάλη αντοχή. Να φανταστείς κέρδιζα τους αγώνες αντοχής ανώμαλου δρόμου στο σχολείο.
Είχα ξεκινήσει να αγωνίζομαι και στο Μοντέρνο Πένταθλο που περιελάμβανε σκοποβολή, ξιφασκία, κολύμπι, ιππασία και ανώμαλο δρόμο 3 χιλιομέτρων (τώρα η σειρά των αθλημάτων έχει αλλάξει).
N: Αυτό είναι τέλειο! Πώς το ξεκίνησες αυτό; Ακούγεται τόσο παράξενη η μίξη αυτών των αθλημάτων.
K: Ένας φίλος από το κολύμπι είχε ξεκινήσει να ασχολείται και μου πρότεινε να δοκιμάσω. Είχε αγωνιστεί στην Ελλάδα και βλέποντας το επίπεδο στα κορίτσια ότι δεν ήταν πολύ υψηλό σκέφτηκε ότι εγώ θα μπορούσα να τις κερδίσω.
Ο πρώτος αγώνας Μοντέρνου Πεντάθλου που έδωσα (ως μέλος της Κυπριακής Αποστολής) ήταν στο ελληνικό πρωτάθλημα, το οποίο και κέρδισα. Μετά συνέχισα να προπονούμαι εντατικά και να αγωνίζομαι για τα επόμενα 2-3 χρόνια ενώ ταυτόχρονα σπούδαζα Γυμναστική στην Αθήνα.
Μετά από κάποιο διάστημα αποφάσισα να κάνω ένα διάλειμμα από τους αγώνες αλλά συνέχισα να κολυμπώ και να τρέχω για να διατηρούμαι σε καλή φυσική κατάσταση κατά τα τελευταία έτη της σχολής μου.
N: Οπότε καλύψαμε και το τρέξιμο. Πώς ξεκίνησες με την ποδηλασία;
Κ: Με το που τελείωσα τις σπουδές μου, επέστρεψα στην Κύπρο και έμεινα με τους δικούς μου. Ο πατέρας μου είχε ξεκινήσει ποδηλασία λίγα χρόνια πριν και μου πήρε ένα ποδήλατο δρόμου για δώρο για να πηγαίνουμε ποδηλασία μαζί και να γυμναζόμαστε.
Πηγαίναμε για ποδήλατο 3-4 φορές τη βδομάδα και μέσα σε ένα μήνα δεν μπορούσε να με φτάσει! Αποφασίσαμε σε εκείνο το σημείο να βρούμε κάποια ομάδα στην οποία θα μπορούσαμε να συμμετέχουμε και οι δύο. Εγώ μπροστά με τους πιο δυνατούς ποδηλάτες και ο πατέρας μου πίσω με τους λιγότερο γρήγορους!
N: Σε αυτό το σημείο λοιπόν έχεις εμπειρία από κολύμβηση, τρέξιμο και ποδηλασία, αλλά όλα σαν ξεχωριστά αθλήματα. Πώς αποφάσισες να τα συνδυάσεις όλα μαζί και να ξεκινήσεις να προπονείσαι για τρίαθλο;
Κ: Μέσω της ποδηλασίας γνώρισα τον μελλοντικό μου σύντροφο και πλέον πατέρα του παιδιού μου, τον Johnny. Ξεκινήσαμε να βγαίνουμε και ήταν αυτός που με ώθησε να ξεκινήσω να προπονούμαι σοβαρά για το τρίαθλο. Ο Johnny ήταν αθλητής ποδηλασίας οπότε προπονούμασταν μαζί στο ποδήλατο. Στην αρχή δεν είχα προπονητή για το τρίαθλο, απλά το ψάχναμε στο διαδίκτυο.
Ο πρώτος μου αγώνας τριάθλου ήταν στο Πρωτάθλημα Κυπριακής Ομοσπονδίας Τριάθλου (Ολυμπιακή απόσταση) το 2009. Ήμουν πρώτη καθ’ όλη τη διάρκεια της κούρσας, αλλά έπρεπε να σταματήσω για να κάνω ράμματα στα τελευταία 2 χιλιόμετρα και τότε με προσπέρασαν. Κατάφερα όμως και τερμάτισα στη δεύτερη θέση. Δεν τα πήγα και άσχημα!
Μετά από αυτό τον αγώνα ξεκίνησα να προπονούμαι πιο σοβαρά, αλλά εξακολουθούσα να το κάνω μόνη μου. Παρ’ όλο που ξεκίνησα να αγωνίζομαι και στο εξωτερικό, η δουλειά μου (να διδάσκω κολύμπι) ήταν ακόμα η προτεραιότητα μου.
N: Πώς λοιπόν τελικά αποφάσισες να γίνεις επαγγελματίας αθλήτρια;
Κ: Και πάλι αυτό οφείλεται στον Johnny. Πρόσεξε ότι με βάση τα εθνικά πρότυπα ήμουν πολύ δυνατή. Με βοήθησε πολύ και μου έλεγε συνεχώς ότι έχω ταλέντο σε αυτό. Ήταν αυτός που είπε ‘Είμαι πρόθυμος να σε στηρίξω’ και με έπεισε να το προχωρήσω ένα βήμα παρακάτω.
Πάντα μου άρεσε η ιδέα να είμαι αθλήτρια υψηλού επιπέδου. Ήξερα πως δεν είχα τα φόντα για να γίνω επαγγελματίας στην κολύμβηση ως ανεξάρτητο άθλημα. Στην καλύτερη περίπτωση ήμουν μια μέτρια κολυμβήτρια, αλλά στο τρίαθλο ήμουν πολύ δυνατή.
Περίπου τέσσερα χρόνια πριν, έκανα μια έρευνα και βρήκα ένα προπονητή στο Βέλγιο που ήταν πρόθυμος να με προπονήσει διαδικτυακά με σκοπό να ξεκινήσω προπόνηση σε επαγγελματικό επίπεδο.
Ένα μήνα όμως πριν από τον πρώτο επαγγελματικό μου αγώνα έμαθα πως ήμουν έγκυος!
N: Συγχαρητήρια! Πώς άλλαξαν τα πράγματα όταν έγινες μαμά;
Κ:Όπως καταλαβαίνεις, δεν έλαβα μέρος σε εκείνον τον αγώνα για τον οποίο είχα προπονηθεί, αλλά συνέχισα τις προπονήσεις και για τα τρία αγωνίσματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, φυσικά προσέχοντας και νιώθοντας πως ανταποκρινόταν το σώμα μου. Η ποδηλασία γινόταν μέσα στο σπίτι χρησιμοποιώντας τον κατάλληλο εξοπλισμό (turbo trainer)
N: Τι συμβουλές έχεις να δώσεις σε άλλες γυναίκες που θέλουν να προπονούνται ενώσω είναι έγκυες;
K: Να συνεχίζεις να προπονείσαι ενώ είσαι έγκυος είναι εντάξει αρκεί να ακούς το σώμα σου. Πρέπει να βρεις ένα γιατρό που εμπιστεύεσαι, που ίσως είναι και αυτός αθλητής ή έχει ξανασχοληθεί με αθλητές. Οπωσδήποτε δεν πρέπει να ξεκινήσει κάποια ένα καινούργιο άθλημα ή μια διαφορετική προπόνηση. Αλλά αν ήδη αθλείται και για παράδειγμα τρέχει, δεν υπάρχει λόγος να σταματήσει να το κάνει απλά να γίνεται με μικρότερη ένταση.
Διαβάστε μερικές ιστορίες γυναικών που συνέχισαν να προπονούνται και να αγωνίζονται ενώ εγκυμονούσαν και ακολούθως έφεραν στον κόσμο υγιή και χαρούμενα μωρά:
Η αθλήτρια Alysia Montaño τρέχει σε κούρσα των 800 μέτρων ενώ είναι σχεδόν 8 μηνών έγκυος. Η 28χρονη είναι τέσσερις φορές εθνική πρωταθλήτρια και λέει ότι ήξερε πως δεν θα κέρδιζε τον αγώνα αλλά ήθελε να δείξει στον κόσμο ότι έγκυες επαγγελματίες αθλήτριες μπορούν να αγωνίζονται.
Μία ξαφνική εγκυμοσύνη δεν απέτρεψε την αθλήτρια Sarah Brown από την προπόνηση της για τους Ολυμπιακούς του 2016cs, παρ' όλο που θα γεννούσα 3 μήνες μετά τα δοκιμαστικά.
Δείτε το ταξίδι της εδώ.
N: Πώς επανήλθες στις προπονήσεις σου μετά τη γέννηση του παιδιού σου;
Κ: Μετά τη γέννηση της κόρης μου, ξεκίνησα και πάλι τις προπονήσεις πολύ σύντομα. Άρχισα με τρέξιμο και ποδηλασία 2-3 βδομάδες μετά και μία βδομάδα μετά από αυτό ξεκίνησα κολύμπι. Απ’ ότι φαίνεται το σώμα μου επανήλθε πολύ γρήγορα!
N: Περίγραψε μου μια συνηθισμένη μέρα στη ζωή σου.
Κ: Ξυπνάω στις 5 το πρωί, φτιάχνω πρωινό για όλους (εμένα, την κόρη μου και τον σύντροφο μου) και συνεχίζω με την πρώτη μου προπόνηση γύρω στις 5.45 με 6 το πρωί. Αναλόγως το αγώνισμα το οποίο κάνω η προπόνηση μπορεί να κρατήσει από 2 μέχρι 4 ώρες.
Όταν επιστρέψω στο σπίτι ετοιμάζω το μεσημεριανό φαγητό και τακτοποιώ λίγο στο σπίτι. Στη μία το μεσημέρι είτε θα πάρω την κόρη μου από το σχολείο, είτε θα διδάσκω κολύμπι στο Nireas Triathlon Club.
Το απόγευμα έχω 1 ή 2 προπονήσεις που κρατάνε 3 με 4 ώρες. Συχνά έχω και άλλα μαθήματα ως εκπαιδευτής κολύμβησης και τρεξίματος μέχρι τις 8.30 το βράδυ. Επιστρέφω σπίτι, φτιάχνω βραδινό, και ξαπλώνω!
N: Πώς βρίσκεις την ισορροπία μεταξύ του να είσαι μαμά, να προπονείσαι τόσο πολύ και να δουλεύεις παράλληλα;
Κ: Είναι δύσκολο. Ως επαγγελματίας αθλήτρια θα έπρεπε κανονικά όταν δεν προπονούμαι να ξεκουράζομαι, αλλά προφανώς με ένα παιδί αυτό δεν είναι δυνατόν. Θέλω να περνάω όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο μαζί της και είναι και πολύ δραστήρια!
Είμαι τυχερή γιατί έχω πολλή υποστήριξη από την οικογένεια μου. Τον Αύγουστο για παράδειγμα, την προσέχει ο Johnny ενώ εγώ προπονούμαι 3 φορές την ημέρα. Οι γονείς μου επίσης βοηθάνε πολύ. Την πηγαίνουν στην παραλία κάθε Τετάρτη.
Όσον αφορά τη δουλειά, εργάζομαι με μερική απασχόληση αλλά πρέπει να οδηγήσω αρκετά μακριά, για να πάω στην πισίνα χρειάζομαι 40 λεπτά.
Το να έχω όμως τόσα πολλά πράγματα να κάνω με αναγκάζει να είμαι οργανωμένη. Όταν θα μαγειρέψω, θα φτιάξω περισσότερο φαγητό για να φάμε και την επόμενη μέρα. Δεν έχω χρόνο για γκουρμέ πιάτα αλλά εξασφαλίζω το να είναι θρεπτικά. Τρώω και εγώ η ίδια πολύ!
N: Οπότε η κόρη σου είναι δραστήρια όπως και εσύ;
Κ: Ναι!
Η αλήθεια είναι πώς είναι ωραίο να έχεις μέσα στη ζωή σου μία συνιστώσα μη τριαθλητική! Συχνά οι επαγγελματίες αθλητές καταλήγουν να ασχολούνται μόνο με το σώμα τους και πώς αισθάνονται, οπότε είναι καλό να έχεις και κάποιον άλλο να σκεφτείς. Επίσης βοηθά όταν το παιδί σου σε κάνει να ξεκαρδίζεσαι!
Φυσικά υπάρχουν και οι μέρες που δεν έχω καθόλου ενέργεια και η κόρη μου το μόνο που θέλει είναι να παίξει. Εκείνες τις μέρες απλά πρέπει να πιω αυτόν τον έξτρα καφέ!
N: Ποια τα σχέδια σου για το μέλλον;
Κ: Πρόσφατα ξεκίνησα να συνεργάζομαι με έναν καινούργιο προπονητή, τον Perry Agass. Είναι πολύ καλός στο να μου βρίσκει αγώνες 2ης κατηγορίας, που παρ’ όλο που το χρηματικό έπαθλο δεν είναι πολύ ψηλό, εντούτοις μπορώ να τους κερδίζω.
Για να είμαι ειλικρινής, δεν αισθάνομαι ακόμα ότι έχω αποδείξει στον εαυτό μου και τους γύρω μου ότι μπορώ να τα καταφέρω. Εγώ και η οικογένεια μου έχουμε θυσιάσει πολλά για να μπορώ εγώ να ακολουθήσω το όνειρο μου.
Τα σχέδια μου για το μέλλον; Χρειάζομαι μία νίκη σε ένα μεγάλο αγώνα σταθμό. Θέλω πραγματικά να συνεχίσω να έχω αυτό τον τρόπο ζωής.
N: Τι νομίζεις ότι θα έκανες αν δεν ήσουν επαγγελματίας αθλήτρια;
Κ: Φαντάζομαι θα δούλευα περισσότερο προπονώντας και διδάσκοντας κολύμπι και τρέξιμο.